شیر انبساط (Expansion Valve): مغز کنترلی در سیکل تبرید و تنظیم سوپرهیت

TXV با مکانیزم مکانیکی و حباب حسگر دما کار می‌کند و نیازی به برق ندارد. این شیرها بر اساس اختلاف فشار بین حباب حسگر و فشار اواپراتور عمل می‌کنند. در مقابل، EEV با موتور پله‌ای و کنترلر الکترونیکی کار کرده و دقت و سرعت پاسخگویی بسیار بالاتری دارد. EEVها می‌توانند بر اساس سیگنال‌های مختلفی از جمله دما، فشار و حتی الگوریتم‌های پیشرفته کنترل شوند.

مقدار بهینه سوپرهیت معمولاً بین ۴ تا ۸ درجه سانتیگراد است. سوپرهیت کمتر از ۴ درجه خطر بازگشت مایع به کمپرسور را افزایش می‌دهد که می‌تواند باعث آسیب به سوپاپ‌ها و رقیق شدن روغن شود. سوپرهیت بیشتر از ۸ درجه باعث کاهش راندمان سیستم می‌شود، زیرا سطح اواپراتور به طور کامل utilized نمی‌شود. مقدار دقیق به عوامل مختلفی از جمله نوع مبرد، طراحی اواپراتور و شرایط کاری بستگی دارد.

چمبرهای تست محیطی نیازمند کنترل دقیق دما و رطوبت هستند. شیر انبساط با تنظیم دقیق جریان مبرد، پایداری دمایی را تضمین کرده و از نوسانات که بر نتایج تست تأثیر می‌گذارند جلوگیری می‌کند. در چمبرهایی که تست‌های حساس انجام می‌شود، حتی نوسانات ۰.۵ درجه‌ای می‌تواند نتایج را مخدوش کند. همچنین در سیستم‌های کاسکید که برای دماهای بسیار پایین استفاده می‌شوند، تنظیم دقیق شیر انبساط حیاتی است.

علائم خرابی شامل نوسانات دمایی، کاهش ظرفیت سرمایش، یخ زدگی اواپراتور، افزایش مصرف انرژی و صداهای غیرعادی از شیر است. در صورت خرابی TXV ممکن است حباب حسگر آسیب دیده یا دیافراگم پاره شده باشد. در EEVها مشکلات معمولاً شامل خرابی موتور پله‌ای، اختلال در سیگنال‌های کنترلی یا گرفتگی مکانیکی است.

این بستگی به نوع و شدت خرابی دارد. برخی مشکلات مانند گرفتگی‌های ساده یا تنظیم نامناسب سوپرهیت قابل رفع هستند. اما در مواردی مانند پارگی دیافراگم در TXV یا سوختن موتور پله‌ای در EEV، معمولاً تعویض شیر گزینه بهتری است. در هر caso، تشخیص صحیح توسط تکنسین مجرب ضروری است.