استراتژی‌های مدیریت ریسک: راهنمای عملیاتی ISO 31000

مدیریت ریسک و مدیریت بحران دو مفهوم مرتبط اما متمایز هستند:

• مدیریت ریسک: فرآیند پیش‌گیرانه شناسایی، ارزیابی و کنترل ریسک‌های احتمالی قبل از وقوع
• مدیریت بحران: فرآیند واکنشی مقابله با بحران‌های واقعی پس از وقوع

مدیریت ریسک بر جلوگیری از وقوع بحران تمرکز دارد، در حالی که مدیریت بحران بر کاهش پیامدهای بحران‌های واقعی متمرکز است. یک سازمان موفق باید هر دو را به صورت مکمل اجرا کند.

مدیریت ریسک مسئولیت مشترک تمام سطوح سازمان است:

1. مدیریت ارشد: مسئولیت نهایی و تعیین خط مشی
2. مدیران میانی: مسئولیت اجرایی و نظارت
3. سرپرستان و کارکنان: مسئولیت عملیاتی و اجرایی
4. تیم مدیریت ریسک: مسئولیت تخصصی و هماهنگی

در سازمان‌های بزرگ، معمولاً یک مدیر ریسک (CRO) مسئولیت هماهنگی کلیه فعالیت‌های مدیریت ریسک را بر عهده دارد.

اثربخشی سیستم مدیریت ریسک را می‌توان با شاخص‌های زیر اندازه‌گیری کرد:

هزینه اجرای سیستم مدیریت ریسک به عوامل زیر بستگی دارد:

• اندازه و پیچیدگی سازمان: سازمان‌های بزرگتر و پیچیده‌تر هزینه بیشتری دارند
• سطح بلوغ فعلی: سازمان‌هایی که پایه‌های اولیه را دارند، هزینه کمتری می‌پردازند
• دامنه و عمق اجرا: سیستم‌های جامع‌تر هزینه بیشتری دارند
• نیاز به مشاوره خارجی: استفاده از مشاوران متخصص هزینه‌بر است
• نیاز به نرم‌افزار و ابزارها: سیستم‌های نرم‌افزاری پیشرفته هزینه بیشتری دارند

به طور کلی، بازگشت سرمایه (ROI) سیستم‌های مدیریت ریسک معمولاً بین 200% تا 500% است که توجیه‌کننده سرمایه‌گذاری است.

استانداردهای مهم مدیریت ریسک عبارتند از:

انتخاب استاندارد مناسب به حوزه فعالیت و نیازهای خاص سازمان بستگی دارد.